Pokój - Leonard Abrahamson

Film "Pokój" to filmowa adaptacja książki Emmy Donoghue dokonana przez mało znanego reżysera irlandzkiego Leonarda "Lenny" Abrahamsona. Dzieło stało się sensacją tegorocznej 88 gali rozdania Oscarów. "Pokój" został nominowany do najważniejszej nagrody filmowej w kilku kategoriach: za najlepszy film, scenariusz adoptowany i reżyserię. Ostatecznie Oscara otrzymała odtwórczyni
głównej roli Brie Larson,  jako najlepsza aktorka pierwszoplanowa.  

"Pokój" jest niezwykły ze względu na oszczędną formę i ciekawy pomysł realizacji, polegający na tym, że świat przedstawiony obserwujemy oczyma dziecka, 6-letniego chłopca Jacka. Przestrzeń filmu ograniczona jest do małego ciasnego pokoju, w którym żyją matka z synem. Narrator dziecięcy przedstawia nam piękny świat, gdzie nędzne meble stają się przyjaciółmi małego chłopca, który żyje szczęśliwy w tej bardzo ograniczonej przestrzeni bez możliwości wychodzenia na zewnątrz. Początkowo sielankowy obraz dziecięcego świata przeradza się w koszmar, bo oto okazuje się, że matka chłopca została uprowadzona w wieku 17 lat przez  mężczyznę nazywanego w filmie Starym Nickiem, który jest biologicznym ojcem Jacka i więzi ją  wraz z synem, dokunując na niej reguralnych gwałtów, podczas gdy mały Jack śpi w szafie. Kobieta mimo traumatycznej sytuacji, okazuje niezwykłą matczyną miłość wobec dziecka narodzonego w tak dramatycznych okolicznościach. Stara się zbudować mu piękny świat mimo koszmaru zamkniętej przestrzeni, w której żyją. Chłopiec nigdy nie był na zewnątrz, a świat który zna tylko z telewizji, wydaje mu się nieprawdziwy i nieistniejący w rzeczywistości. 5-letnie dziecko musi jednak zmierzyć się z zewnętrznym światem, gdy matka prosi go o pomoc w ucieczce. Dla Jacka przetrzymywanego w ograniczonej przestrzeni, wyjście na zewnątrz w nieznane jest jak zwiedzanie obcej planety. Druga część filmu przedstawia niezwykłe zmaganie z nową rzeczywistością już na wolności po ucieczce z tytułowego "Pokoju". Matka i syn uczą się świata na nowo, próbując poradzić sobie z przeżytą traumą.

Kreacje aktorskie w filmie są niezwykłe. Brie Larson jako matka i Jacob Tremblay aktor dziecięcy, zagrali swe role brawurowo i potrafili w pełni oddać całą gamę uczuć od radości po zmaganie się z depresją. Na uwagę zasługuje też scenografia -meble w ciasnej przestrzeni "Pokoju" stają się powiernikami małego chłopca, a maleńkie okno w dachu, przez które widać niebo, robi niezwykłe wrażenie jako symbol wolności. Za scenariusz odpowiada sama Emmy Donoghue autorka książki, która stała się podstawą adptacji. Jej scenariusz w połączeniu z pracą reżysera Leonarda Abrahamsona pozwoliły na realizację filmu ascetycznego, który w gruncie rzeczy staje się prostą historią z happy-endem. Jednak mimo prostoty przekazu mamy do czynienia z dziełem, które pozostawia wiele niedopowiedzeń i moralnych dylematów. Zmaganie matki z miłością do dziecka -owocu gwałtu, próba odnalezienia się dziecka w nowej rzeczywistości, traumatyczne relacje między oprawcą a ofiarami -to wszystko powoduje, że po obejrzeniu tego  filmu długo dochodzimy do siebie. Film "Pokój" to jeden z najlepszych dramatów psychologicznych ostatnich lat.

Michalina Marczewska